کس نداند حرف دل ما را جزء خدای عالم . خستگیها بهانه شد برای هر دو عالم .
راه عشق ما راه خوش یوم روزگار.فاصله تردید دلها شد در این شبهای بی نماز
عابدان از چه نالند در این سرای عشق . هر که عاشق نباشد محکوم است به حیف
ادامه دارد.....................................................