ترانه سرزمین محبوب من محمد نوری
ای عزیزترین عزیزان
ای سرودی عاشقانه
سرزمین محبوب من
شعر پاک لاله هایی
لاله هایی جاودانه
سرزمین محبوب من
تو امید بودن من
از بهارانت بهایم
با صدای بودن تو
از سکوت خود رهایم
با صدای بودن تو
از سکوت خود رهایم
من به شوق آسمانت
پر پرواز می گشایم
حتی با بال شکسته
ای همیشه بودنِ من
با نامِ پاکِ تو بودن
روح و جانم به تو بسته
چه غم از طوفان دریا
تا تویی تنها کرانه
تو همان صدای جاوید
ماندنی ترین ترانه
تو همان صدای جاوید
ماندنی ترین ترانه
بی خزان بادا بهارت
همه ی هستی نثارت
سرزمین محبوب من
تو طلوع بی غروبی
شاد و تابان روزِگارت
سرزمین محبوب من
باران باران کن وجودم
من کویری بی قرارم
تشنه ی فریاد بودن
تا تو باشی در کنارم
تشنه ی فریاد بودن
تا تو باشی در کنارم
سرزمین محبوب من
ایران
ای عشق جاویدان
ایران خوب من
ایران
ترانه ایران محمد نوری
<جان مریم(نازنین مریم)محمد نوری
وای گل سرخ و سپیدم کی می آیی؟
بنفشه برگ بیدم کی می آیی
تو گفتی گل درآید من می آیم؟
وای گل عالم تموم شد کی می آیی؟
***
جان مریم چشماتو واکن،منو صدا کن
شد هوا سپید،دراومد خورشید
وقت اون رسید که بریم به صحرا
وای نازنین مریم
***
جان چشماتو واکن منو صدا کن
بشیم روونه،بریم از خونه
شونه به شونه،به یاد اون روزها
وای نازنین مریم
***
باز دوباره صبح شد،من هنوز بیدارم
کاش میخوابیدم،تورو خواب میدیدم
خوشه غم توی دلم زده جوونه دونه به دونه
دل نمیدونه چه کنه با این غم
وای نازنین مریم
***
بیا رسید وقت درو مال منی از پیشم نرو
بیا سرکارمون بریم،درو کنیم گندمارو
بیا رسید وقت درو مال منی از پیشم نرو
بیا سرکارمون بریم
بیا بیا نازنین مریم،نازنین مریم
در روح و جان من مانی ای وطن
به زیر پا فتد آن دلی که بهر تو نلرزد
شرح این عاشقی ننشیند در سخن
که بهر عشق والای تو همه جهان نیرزد
ای ایران ایران دور از دامان پاکت دست دگران
بد گوهران
ای عشق سوزان،ای شیرین ترین رویای من
با من بمان در دل و جان
ای ایران،ایران گلزار سبزت دور از تاراج خزان
جور زمان
ای مهر رخشان،ای روشنگر دنیای من به جهان
با من بمان
سبزی سرچمن،سرخی خون من
سپیدی طلوع سحر
بر پرچمت نشسته
شرح این عاشقی ننشیند در سخن
بمان که تا ابد هستیم
به هستی تو بسته